Teksten Gedichten en Proza 2014
Aardedrager
ik heb deze plek lief,
de tuintjes en perken,
ik heb dit alles lief,
de bomen het gras,
de vissen en het water,
de seizoenen de maanden,
ik heb dit alle lief.
enkel de mensen kan ik haten,
die vernietigen alles wat mooi is,
de bomen hebben geen betekenis meer,
de rivieren het water de sluik put voor al het afval van deze staat,
de velden zijn geen velden meer maar de bouwgrond van morgen,
en de bloemen hebben geen betekenis meer dus laat ze maar verdorren,
niemand die de schoonheid nog kan waarderen
niemand die de schoonheid nog ziet,
en dat maakt mij als aarde drager uniek...
een gedicht
een gedicht dat al mijn wensen vervult,
een persoonlijk gedicht,
voor een gelukkig Nieuwjaar,
een met meer woorden,
minder oorlog,
eentje met meer kunst en muziek.
boeken
Boeken met hopen,
boeken met dromen,
boeken om te geven,
boeken om te lenen,
boeken geven je een andere kijk op de wereld,
boeken geven je leven kleur en wijsheid,
Wijsheid om door te geven,
wijsheid om van te leren...
Zie mij nu maar
kijk nu naar mij,
naar de kansen die ik kreeg,
ik werd groot,
ik werd bekend,
kranten waar mijn naam werd vermeld,
tentoonstellingen waar ik deel van uitmaakte,
kijk nu naar mij,
en zeg nog eens dat ik niets ben.
Godsgeschenk
slaap mijn godsgeschenk,
slaap je naar een andere wereld,
waar papieren rozen groeien,
en zeeën gevuld zijn met rode kinderwijn.
slaap mijn klein godsgeschenk,
en kom mij in je dromen ergens tegen,
ik waak over je als je slaapt,
ik ben onrustig als je niet bij me bent.
slaap mijn klein godsgeschenk,
speel tussen onze papieren rozen,
drink rode kinderwijn uit onze fontein,
ik waak over je deze nacht,
zal voor altijd jou herder zijn,
mijn klein godsgeschenk,
mijn alles.
poëzie
mijn handen dragen
mijn voeten trekken de wereld rondt
mijn ogen stralen
en de poëzie komt uit mijn mond
hartje
mijn hartje klopt niet meer zoals het hoort
het klopt niet meer in het ritme
het zegt soms bom en dan bom bom en dan is het weer even stilte
mijn hartje is zo moe ik moet het redden met een pil
want als het hartje stopt met bom bom bom dan zullen de vogels voor een ander zingen.
papa
papa ik zal stil zijn,
papa ik ben flink,
papa stop met slagen!
papa ik ben je vriend,
papa waarom doe je dit nu?
zie je niet dat men van je houd.
papa ik zal stil zijn,
papa ik ben flink,
zolang je mama niet meer slaagt,
ben jij mijn beste vriend.
mijn dorp part 2
mijn dorp
met bomen aan de straat kant
waar je nog iedereen kent
mijn dorp
met nog een echte slager
met 3 bakkers en een kerk
je hebt nog een groentewinkel en een winkeltje genaamd blende
mijn dorp is niet geëvolueerd met de tijd
je hebt nog een echte fanfaren
en mensen die zondags nog naar de kerk gaan
mijn dorp mijn thuishaven
het is een landje een landje waar ik groot geworden ben
mijn dorp
mijn dorp
waar iedereen nog iedereen kent
waar je visjes kunt kopen voor 2 euro en 50 cent
mijn dorp
met nog een slager een verzorgingswinkeltje en een kerk
waar op het plein nog kermissen zijn
en elke zondag er nog missen zijn
mijn dorp
met nog een echte fanfaren
waar er nog marionetten zijn en een muziekacademie
in mijn dorp kun je nog kunst creëren
en je bezatte in de caffes
laat me
laat me vallen,
laat me los,
geef me ruimte om te ervaren,
geef me zuurstof,
geef me licht,
laat me varen op mijn zee van fouten,
zodat ik kan ervaren wat leven is.
brief aan vader
jij en ik we delen zo veel samen,
we zijn mannen ik jou zoon en jij mijn vader,
we vieren onze geboorten altijd te samen,
jij bij je vrouw en ik bij mijn moeder,
ja we zouden het moeten vieren,
maar vieren doe ik al lang niet meer,
want jij kreeg altijd de grootste cadeautjes,
sloot me op in mijn kerker,
en wat ik kreeg pakte je me toch weer af,
want ik was niemand in jou ogen.
vandaag zijn we jarig,
jij 49 en ik al 23,
en toch hoop ik elk jaar op een teken van leven een kaartje een brief,
waar je om vergeving vraagt.
je hebt zo veel stuk gemaakt mijn kindertijd mijn jeugd en de toekomst die ik moet dragen,
ja wij zijn zo veel gelijken,
ik heb je ogen je handen en je haar,
jij hebt mijn bloed mijn tranen en mijn angsten.
vader,
vandaag zijn wij jarig,
jij 49 ik al 23,
maar ook vertoon ik vandaag zo veel gelijken tussen ons,
zo iemand als jij word ik nooit!!!
hoe moet het verder
hier zit ik dan,
achter een scherm gekluisterd,
verhalen aan het schrijven over morgen vandaag en gisteren.
en niemand neemt eens plaats naast mij,
niemand kijkt eens in mijn gedachten,
en verteld mij hoe ik verder moet.
danser dans
dansen danser,
dans dans dans,
kleur de wereld met jou lied.
dans danser,
dans de winter uit ons hart,
dans om jou muziek,
danser leef ,
danser leef,
danser leef voor jou muziek.
kaarsje
in de hoek van mijn kamer zit een kaarsje te branden,
het vlammetje is stil maar zit theatraal te dansen,
ze verlicht mijn kamer,
ze geeft warmte aan de kale muren.
een heel klein vlammetje,
dat zo veel licht en warmte geeft,
dat moet echte liefde zijn.
mijn land
dit is mijn land,
mijn papieren, doeken en penselen,
dit is mijn hart de aarde en rivieren,
dit zijn mijn ogen,
de hemel en de sterren,
en dit zijn mijn lippen,
mijn proza en gedichten.
mijn stem
ik spreek vandaag met mijn stem,
laat het schrijven voor wat het geweest is,
ik laat de stem van mijn bestaan horen,
voor de toekomst die morgen voor ons verleden is,
ik spreek vandaag met mijn stem,
voor het gemis van morgen,
zo dat ik weet als ik er niet meer ben,
mijn stem met mij niet mee verloren is.
Rillaar
in kleine straatjes van dit wel bekend dorp,
loop ik nog steeds verdwaalt in de nachten,
hier waar de bomen groener zijn dan groen waar nog echte boeren leven,
een fanfaren nog regelmatig speelt,
hier ben ik opgegroeid tussen de velden.
dit is mijn dorp waar iedereen, iedereen kent,
waar nog kleine winkeltjes zijn een slager één pater één bloemist
hier ben ik groot geworden bekend erkent,
hier heb ik de naam van mijn familie met trots gedragen,
heb de roddels te gronden gelegd,
hier heb je Blende een prachtmens met een hart van goud,
hier leefde mijn opa drie generaties aan familie,
dit was onze toevlucht voor een paar jaren
dit was en is mijn thuishaven.
mijn Rillaarse haven,
de vierde generatie Meynaerts.
papa
ik mis je niet,
ik mis niet jou blik,
ik mis niet de zeldzame momenten,
ik mis je niet die mij te bed legt.
ik mis je niet,
ik mis je stem niet,
ik heb je nooit echt gemist.
maar een vaderfiguur die kleur in mijn leven bracht,
een die me leerde wat groot worden is,
iemand die me leerde wat sterkte is,
iemand die voor mij opkwam,
mij vertelde wat de baart in de keel was,
een vaderfiguur heb ik in mijn leven gemist.
maar hoe de stroom van het leven mij heeft laten varen,
hoe zwaar de stroom in mijn leven was,
ik ben groot geworden,
een welbekend mens.
toch kan ik het niet laten om je nog steeds te zeggen,
"ik haat je, ik haat je, ik haat je papa"
dit is het einde van een pas begonnen verhaal, dat verteld werd in lijnen cirkels en kleuren, een verhaal met beeld als taal, dat eeuwig zal bestaan.
schoonheid
lelijke schoonheid,
in een lelijke mooie staat,
ogen waarin je kunt verdrinken,
een lach waar je van vluchten gaat.
mooie kunst met een lelijk verhaal,
moord angst ziektes haat,
lelijke schoonheid,
het is ons bewaard,
we bewandelen we leven we vernietigen en helen,
onze lelijke schoonheid,
onze eeuwige schuld en vreugde,
dat is onze planeet aarde.
Paplief
papalief,
wat ben jij een eikel,
altijd maar groot doen,
terwijl je eigenlijk niets bent,
vandaag stap ik uit je schaduw doorbreek ik elke doodse stilte,
en ga in gevecht met de schimmen van ons verleden.
vertel mij papalief,
waarom kon jij niet trouw zijn?
waarom kon je mij niet lief hebben en beschermen,
misschien omdat ik geen meisje ben,
misschien omdat ik mama's wonderboy ben,
of misschien gewoon omdat ik niet zoals jouw ben?
papalief,
wat ben jij een eikel,
een eikel die vader zijn nooit heeft verdiend,
Kim
doodse stilte,
omringd ons allemaal,
geen woorden die verwoorden,
geen tranen die het verdriet kunnen omschrijven.
in deze terug reis naar het verleden,
waar spijt en besef geen vat op heeft,
daar wordt de dood weggedreven,
en is liefde alles wat overleefd .
want ook al is dit moment voor de toekomst voor eeuwig,
liefde overwint al de dood,
liefde is sterker dan hel of hemel,
liefde is leven,
liefde is hoop.
4 december
vandaag zet ik mijn masker op,
ik laat niet merken dat ik ween.
vandaag gedraag ik mij als een held,
ook al is het de kluizenaar die in me leeft.
want op je verjaardag ben jij de ster,
een ster die gevierd wordt geleefd.
vandaag zet ik mijn masker op,
want onze verjaardag...
die vier ik alleen.
mijn hartje
mijn hartje klopt niet meer zoals het hoort,
het klopt niet meer in het ritme,
het zegt soms bom en dan bom bom en dan is het weer even stilte.
mijn hartje is zo moe ik moet het redden met een pil,
want als het hartje stopt met bom bom bom...
dan zullen de vogels voor een ander zingen.
daddy dont hurt me
daddy dont hurt me
daddy dont make me cry
daddy dont kill me
daddy i am tired
daddy it hurt me to see how you punishing my mother
daddy dont hurt me
daddy dont make me cry
daddy dont kill me
daddy i am so tired
this is not how you treat your son
this is not how daddy's love began
Vader
als ik kijk in de spiegels,
als ik kijk naar mijn schaduw op de straat,
als ik kijk naar de foto's van jou en mij,
dan zie ik enkel de gelijkenis.
want ik heb je ogen,
je handen en voeten,
ik heb je lippen je haren,
ik draag zelfs jou verdriet.
als ik kijk in de spiegels,
als ik kijk naar mijn schaduw op de straat,
als ik kijk naar de foto's van jou en mij,
dan besef ik,
dat je me nooit los zult laten.
ik zal heel mijn leven de pijn moeten dragen met het besef dat jij mijn vader bent.
soms ben ik
soms ben ik de clown en dan weer de dichter,
soms ben ik de nachtegaal en dan weer de stilte.
soms ben ik de drukte en dan weer even de rust.
soms ben ik gelukkig maar soms ook weer niet,
soms ben ik rood en dan weer groen,
maar bovenal ben ik mens,
dat is het enigste waar ik niets aan kan doen.
Mijn leven
Waar de stilte leeft,
Heeft de dood zijn plek gevonden,
Waar de traan loopt heeft een rivier zijn baan gevormd,
Waar het licht verborgen is daar is de duister en mist.
Maar waar ik woon,
Daar is geen stilte,
Is er geen gevaar voor duisternis.
En is het water toch zout bevonden,
dan loopt er iets in mijn leventje mis.
Elke dag zonder zorgen,
Ik verwelkom de zon op mijn gelaat.
De bloemen in een drukke straat,
Ik verwelkom elke kleur die niemand kent,
ik verwelkom de hemel de aarde en de vogels in de lucht,
ik verwelkom iedereen die emoties kent,
ik hou zo veel van dit leven,
mijn leven.
ik ben doodgewoon mezelf
ik ben doodgewoon het gewone,
het gewone van mezelf,
en als ik ooit zou veranderen dan is dat toch niet echt.
want ik ben doodgewoon het gewone,
het gewone van mezelf,
ik ben Kenzië ik ben men eigen Ken.
al wat ik bemin
aarde onder mijn voeten,
wind door mijn haren,
kleur voor mijn ogen,
vogels voor mijn gehoor,
lavendel en rozen voor de geuren,
water en olie voor mijn lichaam.
een sterrenhemel voor een lange nacht,
of de zon voor een mooie dag.
maar boven al veel liefde,
dat is alles wat ik bemin.
de wereld
de wereld houdt mij wakker,
ik kan niet begrijpen dat iedereen slaapt,
er staat een oorlog op ons te wachten,
er schuilt in ons nog een diepe haat.
kinderen lopen verloren in de straten die iedereen kent,
en vrouwen worden vermoord als ze Allah als god niet erkend.
heel de wereld houdt mij wakker,
ik kan niet begrijpen dat iedereen slaapt,
morgen als de zoete morgen er weer is dan ziet niemand mijn zorgen,
en doen ik net alsof alles goed gaat.
de soldaat de vrouw en het kind
de soldaat staat op wacht,
te wachten tot de oorlog komt,
de vrouw verzorgd zijn kind,
dat misschien morgen zonder vader ouder wordt.
papa
ik mis je niet,
ik mis niet jou blik,
ik mis niet de zeldzame momenten,
ik mis je niet die mij te bed legt.
ik mis je niet,
ik mis je stem niet,
ik heb je nooit echt gemist.
maar een vaderfiguur die kleur in mijn leven bracht,
een die me leerde wat groot worden is,
iemand die me leerde wat sterkte is,
iemand die voor mij opkwam,
mij vertelde wat de baart in de keel was,
een vaderfiguur heb ik in mijn leven gemist.
maar hoe de stroom van het leven mij heeft laten varen,
hoe zwaar de stroom in mijn leven was,
ik ben groot geworden,
een welbekend mens.
toch kan ik het niet laten om je nog steeds te zeggen,
"ik haat je, ik haat je, ik haat je papa"
mijn oude wieg
mijn oude wieg,
al 25 jaren oud,
met een nieuw kleurtje nieuwe geurtjes en met een nieuwe kant.
mijn oude wieg waar ik ooit te rusten lag,
staat nu te pronken voor een generatie die op hen laat wachten,
mijn oude dromen verzonken in het hout,
worden binnenkort weggevaagd voor een nieuw tal herinneringen.
mijn zelfgemaakte kant op mijn wit gekleurde wieg,
heb ik bewaard voor mijn allereerste petekind.
verhaal
dit is het einde van een pas begonnen verhaal,
dat verteld werd in lijnen cirkels en kleuren,
een verhaal met beeld als taal,
dat eeuwig zal bestaan.
echte liefde sterft niet
echte liefde sterft niet,
ze volgt je overal waar je gaat,
ze bewandeld de paden van je leven,
ze bewandeld de paden van de dood.
echte liefde sterft niet,
hoeveel jaren ook al zijn vergaan,
liefde is het machtigste in deze wereld,
ze is niet te doden of op te sluiten,
liefde is en liefde zal blijven bestaan,
ook al is ze al miljoenen jaren oud.
1 november
op één bank op het kerkhof,
omringd van geurende bloemen en chrysanten,
daar zat een man zijn vers voor te dragen,
aan zijn geliefde die te aarde ligt.
je zag zijn tranen glijden langs de kuiltjes in zijn wangen,
zijn natte handen stevig drukkend in zijn hoed,
hij snotterde en weende zijn stem klonk zo gebroken zijn hart was identiek.
"mijn lief,
dood bracht leegte tussen ons,
aarde bracht ons ongelijkheid,
onze dromen werden mooie dagen,
de realiteit werd één nachtmerrie.
al loop ik verloren tussen de realiteit en de dromen,
ik weet dat ik je ooit terug zal zien,
want echte liefde die sterft niet,
nee echte liefde breekt ons niet."
wat is leegte
wat is leegte?
wat is de betekenis van een leeg doek?
wat is de bedoeling van een woordeloos boek?
wat maakt leegte zo uniek?
ik kan leegte in woorden niet verklaren,
een gevuld blad verwoord de leegte niet.
leegte is zo veel,
en toch verteld de leegte niets,
dat maakt leegte nu net zo uniek.
herfst
de zomer is weer op reis gegaan,
de warmte maakte plaats voor kou,
de bladeren verloren hun bomen,
kleur blauw werd grijzig grauw,
geen beeld op het straat is ongeschonden gebleven,
zelfs de korte rokjes werden langzaam lang.
maar dat deert me niet elk seizoen heeft zo zijn lied,
dat verbonden is aan tijd en trouw,
de herfst heeft zo veel kleuren en ontelbare geuren,
een taal die zo bekend is,
het is een seizoen vol passie en stilleven,
het is enkel voor de gene die de liefde voor de herfst kent.
soms ben ik
soms ben ik
soms ben ik de clown en dan weer de dichter,
soms ben ik de nachtegaal en dan weer de stilte.
soms ben ik de drukte en dan weer even de rust.
soms ben ik gelukkig maar soms ook weer niet,
soms ben ik rood en dan weer groen,
maar bovenal ben ik mens,
dat is het enigste waar ik niets aan kan doen.
kunst creëert een wereld waarvan we vandaag nog niet beseffen dat deze mooi kan zijn.
mezelf
nu weet ik wie ik ben,
het heeft vele jaren mogen duren ,
het heeft mezelf leren vallen en opstaan,
het heeft me leren genieten,
nu weet ik wie ik ben.
ik moest mezelf niet eens zoeken,
want of je nu kijkt in het heden of verleden,
ik ben gebleven wie ik ben...
mezelf.
dit ben ik
dit ben ik,
een doodgewoon mens,
een doodgewoon iemand,
ik spiegel me niet aan andere mensen,
ik wil niet zoals jou zijn,
ik ben uniek,
dit ben ik,
beetje gek een beetje gestoord,
maar bovenal ben ik mens,
dat is de enigste gelijkenis tussen jou en mij.
gesloten boek ( dat is wie ik ben )
ik ben geen open boek,
een gesloten boek met pagina's vergeeld vergrijsd,
een heel verhaal dat niemand kent,
een boek tussen de zo vele vergeten boeken.
dat is wie ik ben,
een vergeten boek,
een vergeten gesloten boek,
een vergeeld vergrijsd vergeten boek.
stemmen
stemmen zingen in mijn hoofd,
ze zingen mij in slaap.
ik hoor de stemmen in mijn hoofd,
ze zingen over wat geweest is en komen gaat.
ze fluisteren " laat los al die haat die je in je draagt leef en laat los die bagage"
ik hoor stemmen in mijn hoofd die mij de weg tonen,
de weg tonen in mijn eigen gecreëerde straat.
vader
demonen onder mijn bed,
een kamer zonder kleur,
donker het maakt mij zo bang,
waar is mijn kleur?
stilte in de kamer en straten,
zelfs de muizen zijn doodsbang .
demonen onder mijn bed,
geen vader die mij troosten kan,
geen vader die mij ooit troosten wou.
maar nu ben ik jaren ouder,
zie ik kleur in elke grijze gevel,
en zie ik licht door elke duisternis,
nu leven stofwolkjes in mijn kamer,
en slaap ik met mijn ogen dicht.
want ik ben groot geworden zonder vader,
een vader die mij nooit troost geboden heefd.
ik ben niet zoals mijn vader en hij is nooit als mij geweest.
verlos mij
verlos me van al wat ik niet krijgen kan,
genees mijn van de verlangens,
deze wereld maakt mij zo bang waarom kan ik ze niet begrijpen?
verlos mij van de stemmen in mijn hoofd en van de wegen die ik bewandel,
bevrijd me van het kwaad dat mij omarmd,
en van de slapende marteling.
geef mij een betere wereld,
een wereld vol bloemen verlost van grenzen geen lijden geen dood of ellende,
verlos me van al mijn dromen die voor deze wereld geen betekenis meer hebben.
want ik zit opgesloten in een wereld...
een wereld die mij niet wil herkennen.
bang van dromen
als slapen je bang maakt,
voor de dromen die komen,
en de volle maan nacht weer dag maakt,
dan lijkt het leven niet meer zo gewoontjes.
want als je wakker bent kan je niets gebeuren,
dan is je vijand ver uit het dagelijkse bestaan,
en blijft de onbekende doos ongeopend,
dat is het mooie van het echte bestaan.
stoute papa
in mijn dromen ben jij bij mij,
de man die mij zo kwaad maakt,
daar sta je te brullen als de donder dat me als kind zo bang maakt.
in de nachten durf ik niet te slapen omdat ik weet dat jij daar nog ergens rond dwaalt,
het is erg om nu nog te moeten vertellen,
dat mijn papa mij bang maakt.
oorlog
oorlog geeft en oorlog neemt,
hij neemt de vreugde en geeft de pijn,
soms zou ik willen dat oorlog enkel in sprookjes waar zou zijn,
want in deze tijd noem het een nieuw begin,
daar maakt klein beetjes liefde geen verschil,
ik voel me klein in deze tijd,
hoe zou de wereld zonder oorlog zijn?
wie zou met dat kunnen vertellen.
hogere personen maken voor ons de dag,
plannen hoe en waar je komt en lacht,
loop je even naast de lijn,
dan zou je wel een vreemde kunnen zijn.
want oorlog op de aarde of in de lucht ,
zelfs de vogels leven niet meer in vogelvlucht.
dan maakt de oorlog zo een egoïstische schurk,
we gedragen ons als een klein klein kind,
dat verstoppertje speelt in de mist.
oorlog bewaard ons ook zonder levenslicht.
God
ik keek naar de hemel en ik sprak tegen mezelf "waarom ik god"
en toen kwam de ingeving toen kwam tot mij het besef,
iedereen is zijn / haar eigen god.
mijn gedichten
dit is mijn podium,
met de kleuren van groen en blauw,
dit is mijn doek mijn spotlight mijn uitzicht op 1000de gezichten.
jullie zijn mijn publiek mijn marionetten mijn woorden voor toekomst muziek,
geen tralala rondom mijn eenzame zelf geen gefluister rondom mijn tierige ziel.
dit is mijn podium en jullie zijn mij publiek,
die vermaak berusten uit eenzame literatuur,
dit is mijn wereld een plek die ik altijd zal lief hebben,
want dit is mijn literatuur de woorden van kunst,
kunst die mij gegeven is in woord en beeld.
koude oorlog
de wereld houdt mij wakker,
ik kan niet begrijpen dat iedereen slaapt,
er staat een oorlog op ons te wachten,
er schuilt in ons nog een diepe haat.
kinderen lopen verloren in de straten die iedereen kent,
en vrouwen worden vermoord als ze Allah als god niet erkend.
heel de wereld houdt mij wakker,
ik kan niet begrijpen dat iedereen slaapt,
morgen als de zoete morgen er weer is dan ziet niemand mijn zorgen,
en doen ik net alsof alles goed gaat.
de onbekende
ik ben licht en duister,
in ben je dag en nacht,
het leven en de dood,
het begin en eind van een mooi boek,
ik ben het geluk en de teleurstelling.
maar heb me lief,
want zonder mij was je nooit een mens geweest,
dan rook je mijn gras niet,
de vogels ze zouden nooit over je hebben gevlogen.
heb mij lief,
want zonder mij,
waren de bloemen al lang uitgebloeid,
ik ben je licht,
ik ben je duister,
ik ben je leven en toekomstige dood.
heb mij lief,
want zonder mij was alles doods,
had je geen muziek en geen publiek.
liefde
een woord daar zijn er miljoenen om uit te kiezen,
de opbouw van elke zin,
elk woord heeft zijn haar betekenis,
elk woord verteld een apart verhaal,
maar één enkel woord verteld een hele brief,
een woord dat springt uit elke zin,
Liefde...
Kunstenaar zijn is,
altijd buiten de lijntjes kleuren,
altijd doen wat jezelf wilt,
projecten beginnen en afbreken dat is wat iedere kunstenaar wel kent,
regels niet naleven niet thuis horen in deze maatschappij,
leven als een vrije vogel,
dat is wat kunstenaars zijn is.
wat ik bemin
aarde onder mijn voeten,
wind door mijn haren,
kleur voor mijn ogen,
vogels voor mijn gehoor,
lavendel en rozen voor de geuren,
water en olie voor mijn lichaam.
een sterrenhemel voor een lange nacht,
of de zon voor een mooie dag.
maar boven al veel liefde,
dat is alles wat ik bemin.
wat is liefde?
Wat is liefde ?
Liefde is de hemel waar regendruppels neerdalen als kristalen op een winterweide,
Liefde is de zon die zijn stralen warmt op mijn huid.
Liefde is het gras die kleur geeft aan ieders leven,
Liefde is de bloem die de wereld laat ruiken van al haar schoonheid.
Liefde is het water dat iedereen weerspiegeld hoe onzuiver de persoon ook mag zijn.
Liefde is leven dat gekregen en gegeven is,
Liefde is het getal twee dat ooit de vermenigvuldiging zal zijn.
Liefde is dit alles.
De kleur, de regen,de vogel,de vis.
Maar boven al.
Een pasgeboren kind!
spiegelbeeld
een spiegelbeeld,
een vreemd gezicht,
een groot verdriet,
een groter verlies,
een spiegelbeeld,
van een bekend gezicht,
verlies je met je ogen dicht.
waar de...
waar de zon is daar is duisternis,
waar het water stroomt daar is droogte,
waar de winter is daar is lente,
waar leven is daar is dood,
waar een man is daar zijn vrouwen,
maar bovenal waar rijk is daar leeft de armste.
ik ben ...
Ik ben geliefd gehaat,
Vernederd en bemind,
Ik ben god en soms de slaaf,
Soms volwassen dan weer kind,
Ik ben piraat en ook weer groen.
Ik ben mens daar kan ik niets aan doen,
ga zitten en geniet van een wereld vol muziek!!!
liefde
rozen zijn eeuwig,
tranen bewaar je als goud,
maar liefde is zeldzaam,
soms zomers warm,
soms winters koud.
van leven gaat men leven
van het leven gaat men leven,
daarin leert men te leren,
daarin leer je lief te hebben,
want ieder heeft iemand lief,
en ik heb leren lief te hebben,
want ik heb jullie lief.
jouw en jouw en jouw,
want leren leven zonder liefde,
dat leert men in zen leven niet.
elke morgen
Ik verwelkom elke morgen,
Elke dag zonder zorgen,
Ik verwelkom de zon op mijn gelaat.
De bloemen in een drukke straat,
Ik verwelkom elke kleur die niemand kent,
ik verwelkom de hemel de aarde en de vogels in de lucht,
ik verwelkom iedereen die emoties kent,
ik hou zo veel van dit leven,
mijn leven.
dichter bij de hemel
Op mijn kamertje ben ik dichter,
Dichter bij de hemel,
Daar kan ik de vogels aanraken,
En vliegen ze ook naar beneden.
Op mijn kamertje zo hoog boven de grond,
Daar kijk ik door men raampje naar de lucht de wolken en de zon,
In mijn kamertje net onder het dak,
Daar ben ik van de aardse taferelen afgesloten,
Daar ben ik op mijn gemak,
Daar ben ik in mijn wereld.
de wereld vergeet alles bij voetbal
Daar loopt hij dan,
De jongen zonder vader zonder studie en zonder huis,
Hij wordt voorbij gelopen opgemerkt en vergeten in de tijd.
Daar loopt zij dan,
Dochter zonder ouders,
Eenzaamheid speelt haar parten,
Is gemarteld door de jaren en haar ogen zijn ziek.
En daar loopt hij dan de hoge piet,
Die graag naar de voetbal ziet,
En niet denkt dat arme kind,
Hij denkt enkel aan zijn tv en zijn pint.
Want zoals hij deze mensen ziet zo ziet iedereen hen of niet?
Voetbal hier en voetbal daar maar er leven nog altijd mensen op straat,
Ga hoog met je vlieger in de lucht,
En kom van mijn part niet meer terug.
Regeringen stijgen en vallen uit elkaar,
En wat overblijft is een onbestuurbaar arm landje,
Er is niemand die mijn frustraties kent,
want iedereen is weer even Belg,
en morgen ja morgen is het Vlaams of Waals,
portefeuille verdelen en vullen maar.
en niemand die denkt we geven het aan de zwervers van de straat
Tous ensemble! Vergeet het maar.
platteland
ik kom thuis waar de klaprozen staan
waar het koren hoog is
en waar de margerietjes bloeien en groeien vol pracht en praal
soms moet je op de snelweg van het leven wezen om te weten dat eenzaamheid ook gelukkig zijn is...
je leven
Net als de lente kom je weer tot leven,
Ga je dood in de winter,
En brengt de zomer je terug bij mij,
Gelukkig is de winter nog zo ver zo ver weg van jou en mij
En brengt de lente je dichter, dichter bij mij.
de wereld is stil
De wereld is zo stil,
Enkel groen enkel blauw,
Stil geruis door de bomen,
Vogels vrij in de lucht,
Bloemen die bloeien en groeien.
Dat is de wereld waar ik zo zielsveel van hou,
Alles kleurt de lente ,
In pastel rood geel of blauw,
en dat mijn vriend bewaar en koester ik voor jou.
Lente
Bij het schrijven van deze brief,
Staat mijn tuintje in bloei en glorie,
De bijtjes vliegen en ze zoemen,
Mijn rozen zijn geler witter dan ooit tevoren.
En ook de grassen lavendel en papaver staan te groeien op mijn stukje grond,
Wat ben ik blij als ik schrijven kan,
“Het is lente
Lente
Lente “
kleur ( kan je geen wereld meer noemen )
Een leven zonder kleur,
Is als een wereld zonder bloemen,
En dat mijn liefste,
Kan je geen wereld meer noemen.
ik geloof in de dagen die morgen het verleden zullen zijn.
demonen
er komt een dag vroeg of laat,
dat ik de strijd tegen mijn demonen win,
en heel de wereld weer met me zingt,
dat is mijn geluk dat ik diep bemin.
ik kan genieten
Ik kan genieten van de eenzaamheid,
Van mijn kamertje vier op vier,
Ik kan genieten van de stilte,
Of van het piepen van een scharnier.
Ik kan genieten van het donker maar ook wel van het licht,
Ik kan genieten van de zomer en van de warmte op mijn gezicht.
Ik kan genieten van de kleuren ,
Van het rood geel en blauw,
Want een wereld zonder kleuren daar krijg ik het van benauwd.
Ik kan genieten van de bloesems,
De bloesems aan elke boom.
Ik kan genieten van het nieuwe leven,
Het nieuwe leven met een nieuwe droom,
Want de wereld is zo levendig soms zo druk en soms zo sloom,
Maar mijn leven is pas een leven,
met een kijk op dit alles,
jou wereld is mijn wereld en ieder anders droom.
gedichten
Als de kleur van morgen niet meer kleurrijk is,
En de avond en nacht zo somber is,
dan kunnen de dagen zo donker zijn,
en voel je, je in gedachten klein,
maar waar geen kleur of leven is,
daar trek ik mij op aan een nieuw gedicht.
een gedicht dat me verteld wat echte kleur moet zijn,
en de nacht zo mooi met maneschijn kan zijn,
want tussen woorden en regels,
creëer je een eigen wereld,
een wereld die zo mooi kan zijn,
een wereld tussen jou en mij.
de beantwoording
Ik geloof in de dagen,
Die morgen het verleden zullen zijn.
Want het is de invulling van al je vragen,
Die morgen de beantwoording zal zijn.
ik leef ( jou leven is mij zo fanatiek )
Ik leef,
In mijn eigen verhalen,
Mijn eigen theatrale,
Mijn fantasie.
Ik leef,
En ik leef er nog zo velen,
Ik leef in jou en mijn eigen wereld,
En niemand die het ziet,
Want jou leven is mijn fanatiek.
de lente staat voor de deur
de lente staat voor de deur,
en vraagt je om buiten te komen spelen.
de lente en zijn kleurtjes,
dat bewaar je voor het leven.
Want geuren de bloemen de terrassen en boeren,
maken van Rillaar een aardige optrek.
De lente staat voor de deur,
Kom je buiten spelen?
papa ik haat je
papa
Je brak me af,
Nam men dromen met je mee,
Je bespeelde me als je marionetten,
Liet me haast verdrinken in een bloedende zee,
Je nam wat van mij was,
Sloot me op in de kerker van ons huis,
Bekraste men huid sloeg me bond en blauw.
Maar op het moment dat je dacht me gebroken te hebben,
Dan vocht ik terug.
Ik nam wat van mij was,
Ik ben geworden waar ik van droomde,
en ontfermde mij over de vrouw die vluchten van jou,
Want ik ben niet als jou papa,
Ik ben het betere exemplaar,
Want wat jij mij hebt gegeven,
Daarvan koester ik mijn haat voor jou.
Ik haat je!!!
de kleren
De fanfaren van mijn fantasie,
Staan al aan de voordeur in de morgen,
De muizen met hun bombardon,
De katten met hun papieren vol triolen.
En de vogels in de lucht die zingen harder dan te voren,
De mollen die slaan op de vlucht ze kunnen het plezier niet aanhoren.
En daar staat mijn moeder dan in haar marionetten kleren heel de straat te plezieren.
De zon komt op de tulpen bloeien,
Bij het horen van mijn fanfaren van de fantasie,
Maar ik blijf triestig het doet me niets,
De wereld krijgt van mij de kleren.
vader de egoïst
Vaders met kinderen op straat,
Liefdevol en behoedend,
Voetballen op het plein,
Mannenpraat bij het lezen van hun gazet.
Vaders horen lief te hebben,
Horen hun kind te beschermen dag en nacht,
Vaders horen perfect te zijn,
Trots te zijn op hun kind.
Mijn vaders is daarin een egoïst.
verjaardag
Vandaag is het feest,
Laat de trommels maar trommelen,
en breng de marionetten op straat.
laat de fanfaren de hemel bestormen!
en de bombardon in elke huiskamer weerklinken,
trek met het paard op straat
want vandaag is het feest,
het is toch nog nooit zo een mooie dag geweest,
Trek allemaal je beste kleren aan,
Want vandaag is het mama’s dag,
Vandaag is het mama’s geboortedag.
er schuilt altijd iets moois achter de storm
de duistere kant
Hier ben ik,
De storm in je leven,
Het duistere van je gedachten.
Ik blijf bij je waar heen je ook gaat,
Niemand die mij kraken kan,
Jij bent mijn grootste bezit mijn marionetten.
Hier ben ik,
De schaduw in de nacht,
De leegte,
De angst,
je onmacht,
Ik ben je duistere kant.
geluk
Waar de realiteit begint stopt de droom,
Waar het regent schijnt geen zon,
Waar het leven is daar is geen dood,
Waar de zee eindigt daar begint het land,
Maar waar geluk is daar begint een wereld,
Een wereld waar alles kan en alles mag,
Daar mag alles nog zo zwart zijn,
Daar geven wij het kleur,
Want geluk kan de dood overleven,
Waar de dood begint daar gaat het geluk verder leven.
het balkon
Buiten is het lente,
Maar hier speelt de winter met mijn droom,
Waar buiten liefde en geluk bloeit,
Breekt hier binnen haat en verdriet mijn wereld af,
Het is lente buiten,
De tulpen groeien,
Rozen bloeien,
Maar waar de gevel stopt,
Vloeien tranen als regen over het landschap.
Hier is het winter,
Daarbuiten schijnt de zon,
Ik ga vluchten naar een wereld tussen gevel en zon,
Het balkon.
laat de stemmen op de gang
Ik geloof de mensen niet meer,
De stemmen maken mij bang.
Geloof niets meer van hun verhaaltjes,
laat de stemmen vanavond maar op de gang.
Iedereen keer ik de rug,
Want ik ga op reis,
Ja ik ga op reis naar mijn droomparadijs,
Dus rodel lieg maar over mij,
Het kan me echt niets meer deren,
Ik ben ik en jij bent jij,
Dus leef je eigen leven.
morgen
Ik geloof in de dagen,
Die morgen het verleden zullen zijn.
Want het is de invulling van al je vragen,
Die morgen de beantwoording zal zijn.
mijn geschrift
Ik ben fier op mijn geschrift,
Het heeft zijn eigen leven,
Ik pen ik schrijf zonder de wet om binnen de lijntjes te blijven.
Ik ben zo fier op mijn geschrift,
Het heeft iets klassiek gekregen,
Zo fier zo fier zo fier ben ik,
Spelfouten moet je der wel bij nemen.
Ik ben fier zo fier op mijn geschrift,
Want het is een teken van mijn leven.
vakjes
Ik denk niet in vakjes,
Ik ben niet een schaakspel van de maatschappij,
Ik ben vrij als een vogel,
Ik ben gelukkig ik ben blij,
Het kan me niet deren wat ik niet heb,
Zolang ik maar vrij ben.
Het mag regenen of stormen,
Ik ga dansend door het leven,
Ik ben niet een schaakspel van de maatschappij,
Want Ik ben vrij.
perfect
Is dit leven zo perfect
Als een appelboom met fruit verser dan vers,
Is het leven dan toch zo mooi,
Beter dan in een droom,
Is dit leven zo perfect,
Kan ik me perfect noemen,
Ik weet het niet en het deert me niet,
Want jij en ik, wij allen hier op aard…
wij zijn perfect,
Perfect op ons eigen manier.
We zijn perfect ons zelf.
vader part 2
Vader ,
Is een hulp,
mijn trots mijn makker.
Mijn vader is slim en jong van geest,
vader is leven en liefde,
de persoon die mijn moeder blijft behagen.
Mijn vader is…
Een grote leugen,
Een smeerlap en psychopaat,
Hij is de haat.
vader
Vader,
Een vader,
Ik heb vele vaders gezien,
Dikke dunnen jong en oud van geest.
Vaders,
Ze zijn lief ze trotseren mee de storm die hun kind moet trotseren,
Vaders,
Zijn een helpende hand liefdevol en trouw,
Ze zijn de trots van hun kind ,
De persoon waar ze naar op kunnen kijken.
Maar mijn vader is duivels,
Vernielend en oneerbiedig ,
Mijn vader is het leven dat hij nam van geliefde mensen.
Mijn vader is een psychopaat,
Mijn vader is een en al haat,
Voor mij is mijn vader dood.
groenland
Het wordt weer groen op het land,
De blaadjes krijgen weer bomen,
De avonden blijven warm,
En de wereld word weer gevuld met kleuren.
De tuintjes zijn weer volop in bloei,
Het wordt weer groen,
De wereld ontwaakt uit een diepe winterslaap,
De mensen de boeren ze zaaien elk hun zaad,
en de wereld komt weer tot leven,
Het wordt echt weer zomer ,
We hebben lang genoeg gewacht.
Welkom zon en welkom nieuwe kleuren.
op
Ik ben op,
Mijn handen mijn voeten,
Mijn hoofd en gedachten.
Ik ben op,
Altijd maar geven nooit wat nemen,
Iedereen plezieren,
Ik ben op.
De kleuren vervagen,
Zoals morgen naar avond.
Zoals leven naar dood,
Ik ben op,
op ik ben op zo op…
Moe
Moe,
Moe het is me wat,
Het is iets dood gewoontjes.
Soms doet het goed soms is het slecht,
Als de drukte je moeheid krengt.
Moe het is me wat,
Je bent het 's avonds en ook morgens,
Moe ik ben het zat,
Wat is moe zijn zo moeilijk.
ode aan familie
Dit is een ode aan mijn familie,
Aan mijn ooms, tantes,
Zussen en broer.
Dit is een ode aan mijn vader en moeder,
Aan mijn nichten en neven,
Aan de nieuwste spruit,
En aan de oude heer en zijn vrouw.
Dit is een ode een teken van mijn leven,
Want zo goed of slecht zo ook mogen wezen,
Ik dank aan hen mijn nieuwe leven.
gemis
Als de tijd je hart raakt,
En de herinnering nog verser dan vers is,
Dan weet je dat hij bestaat,
Dan weet je dat hij er is,
De persoon die je jarenlang mist.
mijn oma
Mijn oma is zo jeugdig,
Mijn oma die is vrij,
Mijn oma is geen oma,
Mijn oma dat ben jij.
Mijn oma is zo speels,
Zo jong van hart en ziel,
Mijn oma speelt verstoppertje,
En geen mens vindt haar debiel,
Want mijn oma is zo jeugdig,
Zo speels en vrij,
Mijn oma is mijn oma,
De beste dat ben jij.
dromenbos
Ik ga op reis in mijn dromenbos,
Waar kabouters wonen tussen het mos,
Waar herten leven en elfjes vliegen,
Waar ik kan meewerken met de mieren.
Ik ga op reis in mijn dromenbos,
daar is kleur en fantasie,
Daar is het leven rust en de vrijheid.
Ik ga op reis in mijn dromenbos,
Mijn dromenbos,
Tussen aarden en schors.
artiest
Waar dromen vorm krijgen,
En de taal van stilte zo zuiver is,
Daar is het land een paradijs,
Waar het huis van een artiest gevestigd is.
man zonder verhaal
Hij is een man zonder verhaal,
Een zaal zonder publiek,
Hij is een toren zonder kathedraal,
Een noot zonder muziek.
Hij heeft een leven geleefd,
Waar rivieren vol van verhalen overstromen,
Hij is een man zonder taal,
Zonder land,
en zonder akkoorden.
je lichaam
Je lichaam is een tempel,
Je moet het eren en onderhouden,
Je handen je tanden,
je lippen je wangen,
je lichaam is een tempel,
je voeten je billen en borsten.
verwen het zolang je kan,
het is een huis van hart en ziel,
je lichaam is een tempel,
maar af en toe is er wel eens een verbouwing aan.
we zijn
We zijn mooi,
Met de mantel der liefde.
We zijn mooi,
In het licht van de maan,
We zijn het leven en de dood in de toekomst,
We komen en zullen gaan.
roddel
Roddel lieg en praat maar over mij als mens,
Zeg maar dat ik niemand ben,
Roddel lieg en praat mij maar gek,
jij kent mijn leven als de best.
Als ik in jou ogen gierig en duivels ben,
En niemand helpt als men het vraagt,
Dan ben ik weg.
Rodel lieg en praat maar over mij als mens,
Want Ik alleen weet wie ik ben.
de tijd
De tijd zat op mijn bed,
De tijd te verzetten om mijn tijd te verdoen,
Ik vroeg de tijd waarom hij zijn tijd in deze pesterij stak en toen zij de tijd,
Als ik tijd heb wat ik meestal heb als tijd;
Dan neem ik de tijd om jou tijd te verdoen,
Ik speel met je voeten en de tijd die je in al je werk steekt,
En dan vergooi jij je tijd aan de ellenden die ik als tijd neem.
Waarop ik zij aan de tijd:
Wel tijd neem eens tijd om de tijd van jou tijd te verdoen.
Toen zij de tijd,
Wel Kenzië neem de tijd en geef mij als tijd, tijd om mijn tijd te verdoen,
Toen zij ik tijd ik geef je mijn tijd om jou tijd te verdoen,
Maar Kenzië zij de tijd, ik kan geen tijd nemen want ik verslijt mijn tijd aan jou tijd,
En ik kan er niets aan doen.
Toen nam ik de tijd en zij tegen de tijd weet je tijd,
Doe gerust wat jij als tijd doet,
Mijn tijd verdoen.
En de tijd en ik namen de tijd om onze tijd te verdoen.
de nacht
De nacht heeft iets bijzonders,
Het is een inspirerend zwart doek,
De nacht heeft iets mysterieus,
Het is leven en toch ook dood,
Het is het einde en een nieuw begin,
De nacht is zo voelbaar,
Op lichaam en op je ziel,
De nacht is en de nacht heeft.
In de nacht gaat alles tot rust,
Enkel de nacht haar schrijvers, dichters en kunstenaars blijven wakker,
Tot aan het nieuwe licht.
Mijn leven
Waar de stilte leeft,
Heeft de dood zijn plek gevonden,
Waar de traan loopt heeft een rivier zijn baan gevormd,
Waar het licht verborgen is daar is het duister en mist.
Maar waar ik woon,
Daar is geen stilte,
Is er geen gevaar voor duisternis.
En is het water toch zout bevonden,
dan loopt er iets in mijn leventje mis.
huis van een artiest
Waar dromen vorm krijgen,
En de taal van stilte zo zuiver is,
Daar is het land een paradijs,
Waar het huis van een artiest gevestigd is.
man zonder verhaal
Hij is een man zonder verhaal,
Een zaal zonder publiek,
Hij is een toren zonder kathedraal,
Een noot zonder muziek.
Hij heeft een leven geleefd,
Waar rivieren vol van verhalen overstromen,
Hij is een man zonder taal,
Zonder land,
en zonder akkoorden.
gemis
Als de tijd je hart raakt,
En de herinnering nog verser dan vers is,
Dan weet je dat hij bestaat,
Dan weet je dat hij er is,
De persoon die je jarenlang mist.
ode aan mijn familie " het nieuwe leven "
Dit is een ode aan mijn familie,
Aan mijn ooms, tantes,
Zussen en broer.
Dit is een ode aan mijn vader en moeder,
Aan mijn nichten en neven,
Aan de nieuwste spruit,
En aan de oude heer en zijn vrouw.
Dit is een ode een teken van mijn leven,
Want zo goed of slecht zo ook mogen wezen,
Ik dank aan hen mijn nieuwe leven.
grote Loena
Op blote voetjes loop je over straat,
Klim je in bomen zo hoog,
Op blote voetjes ,
Maak je gekraak op het oud verzuurt parket,
Op je blote voetjes doe je mirakelen ,
Voel je aarde en zand tussen tenen en op je hielen.
Op blote voeten ben je vrij,
Ben je even heel even echt weg en vrij
Mijn prima ballerina,
Mijn kleinere ik,
Wat lijk je dag na dag wat meer op mij.
als ik morgen niet meer zal leven
Op een dag dooft mijn lichtje,
Dan is de tijd van mij voorbij,
Dan zal de morgen nog morgen wezen,
En de avond nog altijd avonds zijn.
Als ik morgen de koffers van het leven naast me neerzet,
Zal de wereld mij dan vergeten?
Zal de mensheid dan door gaan met bestaan?
Als ik morgen stil en vernederd de grond boven mij de kleur ontneem,
Zal ik dan bekend gaan wezen?
of blijft dat voor mij maar schijn?
de duif
Ik weet nog hoe je sprak,
Over de duif in je hoed,
Over het circus de clowns de fanfaren,
Ik zag hoe het je nog steeds pijn deed.
Ik weet nog hoe je was,
In je te grote over dreven kleding,
Over hoe je lief de duif tevoorschijn toverden,
En toen zij,
De duif…
De duif is dood.
de droom
Hou je vast aan de droom,
Waar kleuren helder zijn,
Hou je vast aan je eigen doel,
Laat het niet los,
Voel het leven door je vingers,
aanhoor hoor de stilte,
Geniet van het alleen zijn,
Hou je vast aan de droom,
Want voor je het weet is de droom doodgebloed.
Dit is het leven
Dit is het leven,
De kleur de geur het publiek.
Dit is het leven ,
De wereld, de steden, de landen, de provincies, de stranden, de zeeën, de beken, de meren, de bomen, de bossen.
Dit is het leven,
De vogels, de mieren, de ossen.
Dit is het leven,
Jij bent het leven,
Heb het leven lief.
opgeven
Woorden kunnen breken helen nemen en geven,
Woorden kunnen troosten verwoorden en manipuleren,
Maar als de woorden toch zoek zijn geraakt in de zee van tijd.
Dan weet je “ ik moet het opgeven “
Als de man met woorden de verwoording niet kan vinden,
Dan zoekt hij de taal in beeld en substantie.
voorwaardelijk
Voorwaardelijk,
Is onvoorwaardelijk in een maatschappij waar mensen niet een met elkaar zijn,
Die niet kunnen aanvoelen wat liefde is,
Die leven met hun ogen dicht.
Het positieve aan de dood is,
Dat het negatieve aan het leven vergeten wordt.
als ik denk aan jou
Als ik denk aan jou,
Dan brand de zon in de nacht,
Dan is morgen weer dag,
Als ik denk aan jou,
Dan is liefde geen fantasie,
Dan is geloof zo impulsief,
Als ik denk aan jou,
dan ben ik dichter bij je dan voel ik je adem in mijn nek,
als ik denk aan jou,
dan ben ik bij je.
de wegen van het hart
De wegen van je hart,
Ze zijn onbehandelbaar moe en vergrijst,
De gedachten ze zijn zoek,
En de glimlach op je gezicht verdwijnt,
Je bent alleen in een stad ,
Waar niemand je kent of heeft gehad,
Je denkt “mijn droom doet er niet meer toe
Ik heb alles en iedereen al gehad”
de pianist
In een lege concertzaal,
Zit een oude pianist,
Met zijn vingers zwevend over de toetsen,
Maakt noten tot muziek zo triest,
In zijn koude ogen speelt een verhaal af jaren oud,
Toen was de zaal nog levendig,
Nu is die stil en sloop klaar,
In een lege concertzaal,
Zit een oude pianist,
Met zijn vingers zwevend over de toetsen,
Maakt hij zijn definitief laatste lied,
Zijn pensioen debuut,
En daar is zijn eeuwig licht.
ik ken het gevoel
Ik ken het gevoel,
Van een gebroken hart,
Van de nachten alleen,
Van niets meer om voor te gaan.
Maar ook al,
Is de wereld te boze,
Ik vecht en sta op,
En ga door met dromen.
Ik leef,
Ik ken het gevoel,
Ik koester het gevoel,
Ik ben het gevoel.