Tante Magda
13 oktober 2015
Nu je er niet meer bent...
We bleven ontkennen dat de wereld verandert was,
Sinds die dag…
Die zwarte koude lege dag.
we bezochten je graf, en ontkende dat jij het was.
bleven kaartjes schrijven, niet toegeven, het niet willen.
Dagen werden maanden,
En zo werd dit een jaar.
Ik kan je nu vertellen,
Dat de dood me niet weerhoud, je dag na dag te zeggen…
“ik hou van jou”.
Toen jij gisteren stierf,
stierf ik een beetje mee.
Mijn wereld stopte met draaien.
Mijn wereld is niet meer.
Ik heb voor jou een plekje gemaakt,
een plekje in mijn gedachten.
Als ik je nodig heb en niet vinden kan.
Als ik je even wil bezoeken.
ik bewaar mijn mooiste herinneringen.
mijn herinneringen aan jou mijn held,
en omarm ze net zoals jou warmte omdat ik veel van je hou.
je was mijn tweede moeder ik voor jou een zoon.
ik mis je roep ik elke avond naar de hemel.
maar ik krijg geen antwoord terug
ik mis je mijn heldin.
Ook mijn helden gaan naar de hemel.
sterven gaan dood.
ook mijn helden stoppen met vechten,
als men weet deze strijd is eindeloos, hopeloos.
ik mis je
mijn Tante Magda